از شعر و زندگي ميگفت

وبلاگ مي نوشت

حتي هر هفته وعده اي پيتزا ميخورد.

در ساحل قديمي بيروت

مانند ابن عمش موسي

دريا و آفتاب و صنوبر

از دوستان يكدله اش بودند.

آقاي ابطحي

هم شعر مينوشت

هم عكس ميگرفت

هم حضرت ولايت عظما را

با طنز دست ميانداخت.

اين شد كه ذات اقدس سلطان بر و بحر

فرمودند:

چوبش زنيد و جان و جهانش را

با دستبند وشلاق

ويران كنيد.

اين ابطحي است ؟

نه اين خسته بسته بندي كهريزك است.