April 03, 2010
يكهفته با خبر
نوید فتح و بشارت به مهر و ماه رسید...
سه‌شنبه 23 تا جمعه 26 مارس
دو شکست و شکست نهائی در راه
سه ماه پیش از انتخابات پارلمانی عراق، آقای دکتر ابراهیم جعفری نخست وزیر پیشین عراق و از ذوب شدگان در ولایت ریش و تظاهر و فریب و یار غار آل حکیم در سفری به تهران، در خدمت ارباب سردار سرتیپ قاسم سلیمانی، کمیسر عالی عراق در رژیم نایب امام زمان و البته فرمانده سپاه قدس، به اسم اعظم سوگند یاد کرده بود که نه تنها در انتخابات فهرست او و عمّار جان حکیم و احمدخان چلپی و مقتدای نوردیده سیدعلی‌آقا، پیروز خواهد شد بلکه اگر مراحم عالیه «آقا» نصیب او شود و از بیت‌المال امت همیشه در صحنه ایران نصیبی ببرد، نخست وزیر آینده عراق خواهد بود و به نام نامی نایب امام زمان در نجف اشرف خطبه خواهد خواند و اسلام ناب انقلابی محمدی ولائی را به عراق صادر خواهد کرد...
البته این نکته گفتنی است که جمهوری ولایت فقیه همزمان با شماری دیگر از صحنه‌گردانان سیاست در عراق، آن هم از نوع شیعه‌شان، در گفتگو و برنامه‌ریزی بود. یک سال قبل نیز رژیم در شرایطی مشابه با اختصاص دادن بیش از سیصد میلیون دلار تقریباً مطمئن بود که در انتخابات لبنان نوکران قدیمی در کنار تازه نوکرانش از تیره کاریکاتور ناپلئون میشل عون و پسر نااهل امیر مجید دروزی طلال ارسلان و نوه تسبیح گوی روز و شبان حافظ اسد، سلیمان فرنجیه و یک دوجین مزدور دیگر، با کارگردانی و هدایت سید حسن نصرالله انتخابات لبنان را خواهند برد. (مطابق حساب و کتابشان لبنان را می‌بردند و بعد، نمایش انتخابات ریاست جمهوری ایران را با به تخت نشاندن دوباره تحفه آرادان البته با مشارکت 80 درصدی به صحنه می‌آوردند و در پی آن افغانستان را با دعوای دکتر عبدالله و حامد کرزای به آشوب می‌کشاندند و سپس در عراق ابراهیم جعفری را به نخست‌وزیری می‌رساندند و آنگاه عمامه مقام معظم نایب امام زمان را بر سر اهالی منطقه سایه‌گستر می‌کردند و ایران اسلامی تبدیل می‌شد به قلب جهان اسلام و ام‌القرای جویندگان خورشید ولایت و تصویر سید علی آقا در کره اورانوس). شکست در لبنان ضربه سنگینی بود که مدتها مقام ولایت را دچار سرگیجه و خماری مستمر کرده بود. گروه 14 مارس صاحب اکثریت شد و برادر شیبانی سفیر مقام ولایت به تهران احضار شد تا جایش را «غضنفر رکن آبادی» کهنه مأمور اطلاعات سپاه بگیرد شاید چهار سال دیگر انتخابات بعدی را به برکات وجود عزیز ولی فقیه با پیروزی حزب‌الله و اهل بیت خاتمه دهد. در افغانستان هم که می‌خواستند با آبروریزی انتخابات ایران، دکتر عبدالله را به شورش و آشوب بکشانند، تیرشان به سنگ خورد چون اوضاع آنجا با آنچه در ایران رخ داد تفاوتهای آشکار داشت. در ایران 23 میلیون رأی موسوی و 7 میلیون رأی کروبی تبدیل به 13 میلیون برای موسوی و سیصد هزار برای کروبی شد و تحفه آرادان که به زور 8 میلیون رأی آورده بود با دریافت 5/6 میلیون رأی از کروبی و 5/8 میلیون از موسوی برای دومین بار به خاصه نوکری نایب امام زمان منصوب شد در حالی که در افغانستان تفاوت آرای کرزای و عبدالله به یک میلیون هم نمی‌رسید. تازه دکتر عبدالله که مصلحت وطنش برایش فراتر از وسوسه‌های سردار سلیمانی و برادر عبدالعظیم رضانیا بود حتی به دور دوم انتخابات هم نرفت و ریاست را به کرزای واگذار کرد. فقط عراق مانده بود که بعد از آبروریزی در یمن با مصالحه دولت وحوثی‌ها، تنها نقطه امید سیدعلی آقا و نوکرانش به شمار می‌رفت. در تدارک انتخابات عراق، کیسه با کرامت ولی فقیه چنان گشوده شد که آب از لب و لوچه حتی کسانی به راه افتاد که روز جمعه وقتی آقای حیدری رئیس کمیساریای مستقل انتخابات اعلام کرد 96 نامزد فقط یک رأی داشتند یعنی زن و فرزند و فامیلشان هم به آنها رأی نداده بودند، معلوم شد 72 تن از آنها از حمایت جمهوری ولایت فقیه برخوردار بوده‌اند.
از سپتامبر گذشته اطلاعات سپاه و سپاه قدس و وزارت اطلاعات بیش از 30 دفتر و مرکز نظارت، تحلیل و بررسی، توزیع کمکهای نقدی و خرید رأی در بغداد، کاظمین، العماره، کوفه، حلّه، کربلا، نجف، بصره، سلیمانیه و اربیل برپا کرده بودند. در بصره و کربلا کنسولگری‌های رژیم و در نجف مرکز فرهنگی، نمایندگی ولی فقیه، مجتمع شهید محراب و کمیته امداد علاوه بر مراکز یادشده دست اندر کار بودند تا پیروزی مطلق فهرست ذوب شدگان از مطلق تا نسبی در کوره ولایت علی بن جواد الحسینی الخامنه‌ای را رقم زنند. اوائل اکتبر بود که عمار ما (آقای خامنه‌ای عمار حکیم فرزند عبدالعزیز حکیم را، عمّارنا یا عمار ما صدا می‌زد.) در گزارشی مستقیم به ولی امر خبر داد با آنکه نوری المالکی هنگام تشرف به حضور حضرتش صلیب‌پاره یا همان کراوات را از گردن باز کرده بود اما وقتی روی صندلی نخست وزیری نشست خدا را بنده نیست و در آخرین ملاقات با ارادتمندان مقام ولایت در بغداد، شرط اول ائتلاف با مجلس اعلا را تضمین نخست وزیری خود در صورت پیروزی در انتخابات دانست و به هیچ روی حاضر نیست یک پله پائین آید بنابراین ائتلاف با او غیرممکن است. اواسط اکتبر تقریباً روشن شده بود که حکیم و جعفری و عادل عبدالمهدی و احمد چلپی و هادی العالمری در کنار دیگر اقطاب مجلس اعلا و حزب‌های دو سه نفره شیعه و البته چند زن مقنعه به سر و روی و سه چهار سنی و دو سه تا کرد فلیلی و ترکمن شیعه، ائتلافی جدا از مالکی تشکیل خواهند داد. مالکی که در انتخابات انجمن شهر، زیر نام ائتلاف دولت قانون اکثریت نسبی به دست آورده بود تا ماه ژانویه پیروزی خود را قطعی می‌دانست به همین دلیل نیز افرادی از سکولارهای عراق و زنان سرشناسی چون صفیه سهیل که در فراکسیون دکتر ایاد علاوی بودند جذب ائتلاف دولت قانون شدند. دولت با در اختیار داشتن دهها روزنامه، رادیو تلویزیون، مسجد و حسینیه در کنار ائتلاف ملی به رهبری حکیم ـ جعفری که از امکاناتی مشابه برخوردار است. از اوائل ژانویه که ناگهان متوجه اقبال شگفتی‌آور مردم به ائتلاف سکولار العراقیه به رهبری دکتر ایاد علاوی شدند حمله گسترده تبلیغاتی را تحت عنوان ریشه‌کنی بعث به راه انداختند. اینکه دکتر ایاد علاوی در جوانی عضو حزب بعث بوده بر کسی پوشیده نیست اما همه می‌دانند که او پس از موضع‌گیری علیه صدام حسین و بعد از کودتای بعثی‌ها به رهبری حسن البکر، عراق را ترک گفت و به بیروت رفت و چندی بعد راهی لندن شد و در کنار کار طبابت، تشکیلات سیاسی معتبری علیه رژیم عراق تأسیس کرد که شخصیت‌های بارزی چون تحسن معله، هانی الفکیکی، سرلشگر حسن النقیب، سرهنگ سلیم شاکر و دکتر صلاح شبیب از اعضای آن بودند. از آنجا که علاوی با بسیاری از افسران مخالف صدام در داخل کشور در ارتباط بود چند بار هدف سوءقصد قرار گرفت که یک نوبت آن در فوریه 1978 تا مرحله به اغما رفتن او بر اثر سمّی که عوامل بعثی در غذای او ریخته بودند کشید و به‌طور شگفتی‌آوری نجات پیدا کرد. علاوی فرزند یکی از معروفترین خاندانهای اشرافی قدیمی عراقی است که در دو قرن اخیر شمار کثیری از افراد منتسب به آن مقامهای رفیع کشوری و لشگری و نیز، دانشگاهی و پزشکی را عهده‌دار بودند. بعضی‌شان نیز در کار تجارت توفیق بسیار داشته‌اند. جد او حاج حسین علاوی از تجار بزرگ عراق بود که در دولت عثمانی جایگاه رفیعی داشت. پدرش متخصص امراض جهاز تنفسی و بنیانگذار بیمارستان تویثه در منطقه سلمان پاک در نزدیکی بغداد بود. مادر دکتر علاوی بانوئی از خاندان سرشناس شیعه در لبنان آل عسیران است که دیرسالی ریاست پارلمان لبنان با افراد این خاندان بود. جالب اینکه وقتی نوری المالکی از پیروزی علاوی علی‌رغم همه کارشکنی‌ها مطمئن شد به بوقهای تبلیغاتی‌اش فرمان داد ادعا کنند چون مادر علاوی لبنانی بوده او شرط داشتن پدر و مادر عراقی برای رئیس دولت را حائز نیست و نمی‌تواند نخست‌وزیر شود. البته مادر علاوی در 1920 همراه بخشی از خاندانش به عراق مهاجرت کرده و ملیت عراقی گرفته بود. علاوی با اشاره به اینکه دهها تن از اعضای ائتلاف‌های مالکی و حکیم ریشه‌های ایرانی و افغانی و ترک و هندی دارند گفت از کی تا به حال داشتن مادر عرب لبنانی داشتن از اشراف شیعه و آل عسیران و قبیله هاشم عیب است اما هندی و افغانی و ترک و ایرانی بودن اشکالی ندارد؟
تلاشهای سفارت رژیم
همزمان سفارت رژیم در بغداد که علاوه بر سفیر در خاتمه مأموریتش حسن کاظمی قمی از مشورتهای سردار حسن دانائی‌فر سفیر جدید نیز برخوردار بود (دانائی‌فر رئیس هیأت بازسازی اعتاب مقدسه بود. یعنی یکی از پایگاههای مهم جاسوسی و خرابکاری رژیم، حالا او سفیر می‌شود و کاظمی قمی که او نیز سردار سپاه قدس است به جای او به هیأت بازسازی اعتاب مقدسه می‌رود) با بسیج احمد چلپی رئیس هیأت ریشه‌کنی بعث و علی اللامی تروریستی که یک سال در زندان آمریکائی‌ها بود و بعداً از سوی نوری المالکی به ریاست کمیسیون نزاهت و عدالت انتخاب شد و آمریکائی‌ها با ردگیری تلاشهای او مدارک قاطعی از ملاقاتهای پنهانش همراه با چلپی با سردار قاسم سلیمانی فرمانده سپاه قدس در قصر شیرین و ایلام و کرمانشاه در دست دارند، خواستار آن شدند که مخالفان جمهوری اسلامی به اسم اینکه طرفدار بعث هستند در فهرست نامزدهای ائتلاف عراقیه دکتر علاوی حذف شوند. در ائتلاف عراقیه، حزب همبستگی ملی دکتر علاوی بیشترین نامزد را دارا بود و در کنار او گروه معاون رئیس جمهوری آقای طارق الهاشمی که از حزب اسلامی جدا شده، گروه رافع عیساوی معاون نخست‌وزیر در کنار صالح مطلک یکی از مهمترین رهبران سنی که در پارلمان قبلی فراکسیون 7 نفره‌ای را سرپرستی می‌کرد و شماری از شخصیت‌های سکولار شیعه و سنی و کرد و مسیحی و... حضور داشتند. کمیسیون نزاهت و عدالت بیش از 500 تن از نامزدها را دارای سوابق بعثی و یا ارتباط با بعث و در نهایت حمایت از بعث دانست. از این جمع بیش از 150 تن از گروه العراقیه بودند که در رأس آنها نام صالح المطلک به چشم می‌خورد. این کار خشم بسیاری را در عراق برانگیخت حتی ژوزف بایدن معاون رئیس جمهور آمریکا برای حل این معضل که می‌توانست انتخابات را زیر سؤال برد به عراق سفر کرد. سرانجام مطلک و تنی دیگر از سرشناسان متحد علاوی پذیرفتند به خاطر مصالح عالیه کشور کنار بکشند و افراد دیگری را به جای خود معرفی کنند. مالکی نیز ناچار شد از 18 فوریه کار کمیسیون نزاهت و عدالت را متوقف سازد. احزاب شیعه اما با به راه انداختن تظاهرات در کربلا و نجف و بصره و العماره با این ادعا که علاوی قصد بازگرداندن بعثی‌ها را دارد چند هفته تمام علیه رهبر فهرست العراقیه تبلیغات منفی به راه انداختند. علاوی که از معدود شخصیت‌های سرشناس عراقی است که تلویزیون و رادیو شخصی ندارد، روز و شب مورد حمله تلویزیونهای وابسته به احزاب شیعه در کنار کانالهای سحر و کوثر و العالم متعلق به رژیم بود و تنها از طریق تلویزیونهای سکولار مثل الشرقیه و البغدادیه و یا شبکه بین‌المللی العربیه با رأی‌دهندگان عراقی سخن می‌گفت. او در آستانه انتخابات به اردن و سوریه و عربستان و لبنان سفر کرد. انتشار تصویر او در کنار پادشاه سعودی بهانه‌ای به دست وابستگان رژیم داد تا او را عامل سعودی و وهابی بخوانند. با همه این تبلیغات سیاه، و امکانات مالی و لجستیکی و امنیتی نوری المالکی و بهره‌برداری او و گروه حکیم ـ جعفری از باورهای دینی شیعیان، فهرست دکتر ایاد علاوی با به دست آوردن 91 کرسی از 325 کرسی پارلمان، صاحب بیشترین آرا و کرسیها شد.
کمیساریای عالی انتخابات عراق که نتایج را به صورتی دقیق و زیر نظارت نمایندگان گروهها، شخصیت‌ها و احزاب شرکت کننده در انتخابات، ناظران سازمان ملل، اتحادیه عرب، اتحادیه اروپا و هیأتهای نظارت بی‌طرف عراقی شامل حقوقدانان، اساتید دانشگاه، نمایندگان رسانه‌ها، فعالان جامعه مدنی، به طور تدریجی و با آشکار شدن نتایج مرحله‌ای شمارش اعلام می‌کرد، تا زمانی که در بیانیه‌هایش فهرست دولت قانون نوری المالکی پیشرو بود مورد تمجید رئیس دولت و متحدان او بود. اما به محض آنکه جلوتر بودن فهرست علاوی آشکار شد آقای نخست وزیر دبه درآورد و خواستار شمارش دستی آراء شد. این تقاضا با مخالفت قاطع آقای حیدری رئیس کمیساریا قرار گرفت. جالب اینکه ماشین تبلیغاتی سیدعلی آقا سارق آرای میلیونها ایرانی نیز پا به پای مالکی، در بوقها دمید که ای وای تقلب شده و باید آرا با دست شمرده شود. حیدری بارها یادآور شد شمارش کامپیوتری آرا لحظه به لحظه ثبت و ضبط شده و کمیساریا CDهای حاوی آرای هر فرد و گروه و نحوه شمارش آن را در اختیار آنها قرار داده است. به گفته او شمارش دستی آرا به‌معنی سه چهار ماه عراق را در بلاتکلیفی انداختن و باعث هرج و مرج و آشوب شدن است. البته از فردای اعلان نتایج به مدت سه روز کمیساریا با دریافت شکایات آن دسته از اعتراض‌ها را که بر پایه مستندات و اشکالات قانونی مطرح شده باشد مورد رسیدگی قرار داده و با مساعدت دیوان عالی کشور، نتایج بررسی‌ها را حتی اگر لازم به لغو نتایج یک یا تعدادی حوزه باشد به سرعت اعلام خواهد کرد. همه ناظران بین‌المللی و نیز دولت آمریکا ضمن ستایش از مردم عراق که علی‌رغم تهدیدهای القاعده و بعث با آرامش به پای صندوقهای رأی رفتند ادعاهای المالکی و متحدانش را درباره تقلب در شمارش آرا رد کردند. جالب اینکه علاوی چند نوبت یادآور شد کمیساریای انتخابات از سوی ائتلاف شیعه متحد المالکی در پارلمان انتخاب شده و گروه العراقیه نفوذی بر آن نداشته برعکس مدارکی در دست العراقیه است که نشان می‌دهد دولت در بعضی از حوزه‌ها دخالت مستقیم کرده و با ابطال آرای نامزدهای گروه العراقیه و یا به زباله انداختن آنها، وابستگان دولت را برنده در این حوزه‌ها، دانسته است. به هر روی دیوان عالی کشور عراق سخن نهائی را خواهد گفت اما تقریباً مسلم است که دکتر ایاد علاوی صاحب بالاترین آرا و کرسیها در مجلس آینده عراق خواهد بود.
کرسیها و آینده نخست وزیری
از میان دهها حزب و گروه و صدها شخصیت مستقل تنها نه گروه به مجلس راه یافته‌اند البته نمایندگان اقلیتها و ده کرسی نمایندگی که از سوی کمیساریا بین احزاب برنده توزیع می‌شود نیز به این گروهها اضافه خواهد شد. نتیجه اعلام شده در روز جمعه از سوی کمیساریا به شرح زیر است:
1 ـ قائمه (فهرست) عراقیه به رهبری دکتر ایاد علاوی 91 کرسی
2 ـ دولت قانون به رهبری نوری المالکی 89 کرسی
3 ـ ائتلاف ملی به رهبری عمار حکیم ـ ابراهیم جعفری 70 کرسی
4 ـ ائتلاف کردستان متشکل از اتحادیه میهنی به رهبری جلال طالبانی، حزب دمکرات کردستان به رهبری مسعود بارزانی و چند حزب کوچک 43 کرسی
5 ـ گروه گوران به رهبری نوشیروان مصطفی جدا شده از اتحادیه میهنی 8 کرسی
6 ـ جبهه توافق به رهبری ایاد السامرائی رئیس پارلمان عراق 6 کرسی
7 ـ ائتلاف وحدت عراق به رهبری جواد البولانی وزیر کشور شیعه عراق 4 کرسی
اتحاد اسلامی کردستان با 4 کرسی و جماعت اسلامی کردستان با دو کرسی دیگر برندگان انتخابات عراقند. کرسی اقلیتها نیز به ترتیب زیر است. ایزدی‌ها، جنبش ایزدی‌ها برای اصلاح و توسعه یک کرسی، اقلیت شبک یک کرسی، صابئه یک کرسی، مسیحیان فهرست الرافدین 3 کرسی، مسیحیان کلدانی و آشوری فهرست شورای ملی دو کرسی.
مطابق قانون اساسی، بعد از تشکیل پارلمان، رئیس جمهوری رهبر فراکسیون صاحب بالاترین کرسیها را مأمور تشکیل کابینه خواهد کرد و با توجه به اینکه هیچکدام از احزاب 164 کرسی لازم را برای تشکیل دولت به دست نیاورده‌اند علاوی در درجه اول و بعد از او مالکی باید بتوانند با ائتلاف کردها و ائتلاف ملی حکیم / جعفری به توافق برسند. البته مالکی مدعی است با ائتلاف ملی تنها گامی تا وحدت کامل فاصله دارد اما در ائتلاف ملی بالاترین کرسیها را طرفداران مقتدی صدر به دست آورده‌اند که سخت با مالکی مخالفند و با آنکه دکتر علاوی در دوران نخست‌وزیری‌اش به نجف حمله کرد و به تمرد مقتدی صدر خاتمه داد و او را ناچار به گریز به ایران کرد اما گروه او تمایل بیشتری به علاوی دارد که حاضر است چند وزارت خدمات را به آنها بدهد. حکیم نیز با نخست وزیری مالکی مخالف است اما ممکن است زیر فشار ایران راضی شود شخصی از حزب‌الدعوه مثلاً علی الادیب نفر دوم حزب نخست‌وزیر شود. عادل عبدالمهدی معاون رئیس جمهوری از مجلس اعلا و جعفر صدر نیز از کسانی هستند که آرزوی نخست‌وزیری را در صورت ناکام شدن علاوی و مالکی در سر دارند. دکتر علاوی اعلام کرده آماده است با تمام گروههای برنده برای تشکیل یک دولت وحدت ملی گفتگو کند. او دیدارهائی با بارزانی و طالبانی و حکیم داشته است و رافع عیساوی معاون نخست وزیر و متحدش را مأمور گفتگو با گروههای برنده کرده است. هفته آینده دنباله این گزارش ـ تحلیل را به اطلاع می‌رسانم تنها این نکته را بگویم که پیروزی العراقیه سکولار در عراق مرهون جنبش سبز در ایران است همانگونه که جنبش 14 مارس در لبنان الهام بخش جنبش سبز بود. این را هم دکتر علاوی و هم بسیاری از مفسران عراقی و عرب اقرار می‌کنند.
شنبه 27 تا دوشنبه 29 مارس
رژیم ضد نوروز حالا میزبان روسای عراق و افغانستان و تاجیکستان و ترکمستان و نمایندگان آذربایجان و ترکیه و... شده است تا نوروز را بزرگ دارند. قیافه احمدی‌نژاد در کنار میهمانان نوروز ایران تماشائی بود. انگار به مجلس ختم پدرش رفته است. در این مراسم آنچه رحمانف رئیس جمهوری تاجیکستان گفت تکانم داد. او در پاسخ احمدی‌نژاد که گفته بود هر سال این جشن را در یکی از کشورهائی که نوروز را ارج می‌نهند و با آن در پیوند روحی و فرهنگی و تاریخی هستند برگذار خواهیم کرد گفته بود، اجازه دهید سال آینده را در خاستگاه نوروز یعنی تخت جمشید جشن بگیریم. ظاهراً آقای رحمانف نمی‌دانست چند سال پیش وقتی خاتمی تصمیم گرفت به‌مناسبت نوروز جشنی بزرگ در تخت جمشید برپا کند سیدعلی آقای نایب امام زمان ضمن جلوگیری از این مراسم گفته بود ستایش تکه پاره سنگها و مجسمه‌هائی که در اسلام نگهداری و حفظ آنها حرام است عملی مکروه و ناپسند است و در دولت ولایتی من چنین اجازه‌ای را نمی‌دهم.
|
|
