چون تا شعار ما شد

در چار سوی عالم

این افتخار ما شد

در سرزمین جاوید

غارتگران رسیدند

با پنجه های خونین

پیراهنش دریدند

انبان ثروتش را

ازخاک ما ربودند

در دست غیر دادند

بر دامنش نشستند

دلهای اهل ایران

با کارشان شکستند

حزب خدایشان را

ابلیس راهبر بود

لبنانشان وطن بود

ایرانشان گذر بود

گفت آن امام راحل

حب الوطن حرام است

آزار هرچه ملی است

ما را ره و مرام است

هرکو که عشق ایران

جان و جهان او شد

مرتد فطری است او

هم کفر او عیان شد

هم غزه گفت و لبنان

هم مصر خانه اش شد

هم در عراق روحش

مذهب بهانه اش شد

فرزند صیغه ای شد

ایران جاودانه

با زخمهای دیرین

میخواند این ترانه

من خاک ماندگارم

در هر زمانه پیدا

ققنوس بی زمانم

خاکسترم هویدا

بر فراز خانه پدری