June 05, 2012
رادیو فرانسه
آیا مأموریت کوفی عنان در سوریه با شکست مواجه شده است؟
بشار اسد، رییس جمهوری سوریه در پارلمان جدید این کشور
نوشتۀ آرش ادیب زاده
سخنان بشار اسد- رییس جمهوری سوریه در پارلمان جدید این کشور، و اظهارات وی مبنی بر این‌که «سوریه به‌هیچ وجه با مشکل سیاسی روبرو نیست، بلکه با تروریسم و جنگ با فتنه‌ای روبرو است که از خارج قصد دارد سوریه را تخریب کند»، با واکنش‌های بسیار مواجه شد.در این زمینه، "شورای ملی سوریه" نهاد اصلی اپوزیسیون بشار اسد خاطرنشان ساخت که این سخنان حاکی از آن است که رییس جمهور کنونی سوریه قصد دارد با شدت بیشتری به سرکوب و خونریزی در این کشور ادامه دهد...
گفتگو با علیرضا نوری‌زاده، روزنامه‌نگار و تحلیلگر سیاسی در لندن
بعد از پنج ماه، آقای بشار اسد در افتتاح پارلمانی که بیشتر شبیه به یک پارلمان رژیم ساخته است، حرف‌هایی زد که هیچ تفاوتی با حرف‌های یک سال پیش، شش ماه پیش و آغاز جنبش تظاهرات سوریه ندارد؛ به معنای دیگر، تو گویی آقای بشار اسد اصلاً درس نگرفته و درست دارد با همان زبانی سخن می‌گوید که همه دیکتاتورها هنگامی که با شورش مردمی روبرو هستند، سخن می‌گویند.
این‌عبارات و جملات برای ما خیلی آشناست، چون در برابر جنبش سبز یا جنبش‌های دانشجویی در ایران هم عین همین حرف‌ها را می‌شنیدیم؛ متهم کردن دشمن.
حالا در اینجا دشمن برای آقای اسد ابعاد خیلی وسیعی پیدا کرده است. یعنی علاوه بر غرب، علاوه بر اسراییل و علاوه بر همه آنهایی که این رژیم تافته‌ی جدابافته هستند، حالا کشورهای عربی هم اضافه شد‌ه‌اند و بنابراین آقای بشار اسد به مردمش می‌گوید که آنچه در خیابان‌های دمشق و در تمام مناطق مختلف سوریه دارد رخ می‌دهد، هیچ‌کدام تظاهرات مردمی نیستند، بلکه این تروریست‌ها هستند که با کمک دشمنی که حالا سعودی، قطر، آمریکا و... هستند، دارند تلاش می‌کنند سوریه را ویران کنند و جنایتی که در "الحوله" اتفاق افتاد و تمام شواهد دال بر شرکت نیروهای نظام در این جنایت بودند را نیز به تروریست‌ها و دشمنانش حواله کرد.
بنابراین کاملاً پیدا بود که ایشان در دنیای دیگری زندگی می‌کند و انگار نه انگار که در کشورش، حداقل هفتاد درصد از مردم فریاد می‌زنند که این رژیم را نمی‌خواهند و این رژیم باید برود.
آقای دکتر نوری‌زاده، اما نقش جامعه جهانی در این زمینه چیست؟ کوفی عنان، فرستاده‌ی ویژه‌ی سازمان ملل و اتحادیه‌ی عرب اعلام کرده که زمان آن فرارسیده که مسئلۀ سوریه را یک بازنگری عمیق بکنیم و برخی دیپلمات‌های سازمان ملل گفته‌اند که وقتی سخنان آقای کوفی عنان را بررسی می‌کنیم، می‌توان فهمید که احتمالاٌ خود ایشان متوجه است که طرح برنامه‌ای که برای سوریه داشته به بن‌بست رسیده است. در این زمینه نظرتان چیست؟
این کاملاً درست است، ولی هیچ‌کس نمی‌خواهد به این مسئله اعتراف کند. به جهت این‌که شکست کوفی عنان به منزله‌ی آن است که راهی غیر از جنگ باقی نمی‌ماند و به نظر می‌رسد که هنوز کشورهای غربی اشتهای یک جنگ دیگر در منطقه را ندارند یا آمادگی‌اش را ندارند. بنابراین همه دل‌شان می‌خواهد این عدم موفقیت کوفی عنان را کش بدهند. همه در نشست‌های خصوصی اعتراف می‌کنند که به نتیجه نخواهد رسید، اما در نشست‌های علنی، باز همه می‌گویند: امیدواریم! یک بار دیگر فرصت می‌دهیم.
خود آقای عنان نیز همین وضعیت را دارد. او در گزارشی که به بان کی‌مون- دبیر کل سازمان ملل، داده و بعضی از سایت‌های خبری عربی و بین‌المللی به آن اشاره کرده‌اند، عملاً گفته که این راهی که در پیش گرفته‌اند (اعزام ناظران) فایده‌ای ندارد. برای این‌که رژیم سوریه اصلاٌ توجهی به این مسئله ندارد و در برابر چشم ناظران آدم می‌کشد.
ولی اگر بگویند که این مسئله به کل شکست خورده و اعلام کنند که تلاش‌های صلح‌آمیز برای رسیدن به یک راه‌حل، به بن‌بست خورده، در آن صورت جامعه‌ی بین‌المللی ناچار است که از راه نظامی مشکل سوریه را حل کند. چون نمی‌شود ملتی را به دست یک رژیم، یک اقلیت، داد که هر روز تعدادی را بکشد، شهرها را ویران کند و عملاً جنایت علیه بشریت مرتکب بشود.
به مصلحت بین‌المللی است که فعلاً مأموریت آقای عنان ادامه پیدا کند و البته رژیم سوریه هم از خدا خواسته از این فرصت، هر روز بیشتر استفاده می‌کند، برای بیشتر کشتن و حالت ارعاب و ترس و وحشت را در جامعه گسترش دادن؛ به این امید که سرانجام مردم خسته می‌شوند و برمی‌گردند به خانه‌های‌شان.
آقای دکتر نوری‌زاده، از سوی دیگر روزنامه‌ی "الوطن" که گفته می‌شود یکی از نشریات نزدیک به رژیم بشار اسد است، امروز در مقاله‌ای دولت عربستان سعودی را متهم کرده به توطئه علیه سوریه و استفاده از لبنان به عنوان سکوی پرش برای حمله به سوریه. نظرتان در این زمینه چیست؟
این حرف بی‌معنا است. به جهت این‌که سوریه ده برابر عربستان سعودی در لبنان امکانات دارد. در درجه‌ی اول ایران و سوریه در آنجا حزب‌الله را دارند و حزب‌الله عملاً با اسلحه‌اش بر لبنان مسلط است. بنابراین عربستان از طریق چه گروهی می‌تواند دست به این کار بزند؟! از طریق گروه آقای حریری؟ گروه آقای حریری مسلح نیست. به اضافه‌ی این‌که مرزهای لبنان از جانب ارتش لبنان به شدت کنترل می‌شوند که فرماندهان آن اغلب دشمنان سوریه نیستند و همین‌طور از جانب خود سوری‌ها نیز این مرز کنترل می‌شود.
بنابراین احتمال این‌که چهار قبضه اسلحه از لبنان به سوریه برود، وجود دارد، ولی این‌که یک اسلحه‌ی سنگین از این طریق وارد بشود، وجود ندارد و اگر وجود داشت، تا الان ما مشاهده می‌کردیم که ارتش آزاد سوریه ناچار نشود فقط با مسلسل و سلاح‌های معمولی با رژیم برخورد کند.
اگر راه رساندن اسلحه وجود داشت، مسلماً عربستان و قطر این کار را می‌کردند، برای این‌که بر این باورند راه دیگری نمانده است. در همین اجتماعی که دیروز (یکشنبه سوم جون) در دوحه برگزار شده بود، باز به این مسئله اشاره شد. ولی راهی برای رساندن اسلحه ندارند. اردن که اجازه نمی‌دهد و ترکیه هم که فعلاً چنین اجازه‌ای را نداده است.
الان تلاش این کشورها بیشتر برای این است که شاید بتوانند به جامعه‌ی بین‌المللی بقبولانند که یک منطقه‌ی حفا‌ظت شده در مرزهای ترکیه و سوریه را اعلام کند و در آن صورت ارتش آزاد سوریه می‌تواند در آنجا مستقر باشد و چیزی شبیه آنچه در بن‌قاضی در آغاز جنبش مردم لیبی علیه قذافی دیدیم را شاید بشود در آنجا مشاهده کرد.
ولی در حال حاضر این حرف‌هایی که سوریه می‌زند یا روزنامه‌های الوطن و یا روزنامه‌های جمهوری اسلامی می‌نویسند، بیشتر حدس و گمان است و پایه‌ی حقیقی ندارد.
June 5, 2012 12:09 AM|
|
