بركش اي مرغ سحر نغمة داودي را…

سه شنبه 10 تا جمعه 13 ژوئن
پيشدرآمد: آنچه هفته گذشته به عنوان برگي از يادداشتهاي محمدي گلپايگاني وزير دربار سلطان فقيه با مددگرفتن از اخبار و احوال ولي فقيه نوشته بودم، ظاهراً مورد توجه بسياري از خوانندگان اين ستون از جمله تني چند از معارف آقاي خامنه اي قرار گرفته بود و جالب اينكه يكي از اين معارف كه خود از ارباب عمائم است قضيه راخيلي جدي گرفته بود و از من ميخواست صفحات ديگري از يادداشتهاي فرضي وزير دربار آقا را چاپ كنم. تصور نميكردم ولي فقيه، چنان دست تطاول به سوي دانشجويان و هموطناني كه به حمايت از آنها (برخلاف 18 تيرماه چهار سال پيش كه دانشجويان تنها ماندند) از سه شنبه شب اطراف كوي دانشگاه را با حضور سلحشورانه خود جلوه اي خاص داده بودند، بگشايد كه جايگاهي فراتر از محمدعلي شاه نصيب او نشود.
آقاي خامنه اي پس از آنچه در ساعات نخستين بامداد جمعه در خوابگاه طرشت و خوابگاه دانشگاه علامه طباطبائي توسط ذوب شدگان در ولايت جهل و جورش، رخ داد به حق عنوان پدرخوانده اوباش حزب الله و لباس شخصيها را از آن خود كرد. رهبري كه به اوباش فرمان ميدهد و كت حسين الله كرم و سعيد عسكر را ميبوسد و فرمان ميدهد قلمهاي پايشان را خرد كنيد (بعد از آنكه به فرمانش قاضي سعيد مرتضوي قلمهاي اهل نظر و انديشه را شكست) لياقت آن را ندارد كه حتي در عرصه يادداشتهائي طنزآلود اعتبار مصاحبت با شاعران و حضور در مجلس انس را پيدا كند. رهبر جمهوري اسلامي در روزهاي اخير نشان داد كه در دست هاشمي رفسنجاني، عروسكي است كه شيخ بهرماني، به هر طريق و شكلي كه ميخواهد، به رقصش در ميآورد. از مدتها پيش آشكار شده بود كه عمروعاص ولايت فقيه براي «آقا» خوابهائي ديده است. با آنكه خامنه اي در جايگاه ولي فقيه نشسته بود اما ديرگاهي خشم و خروش مردم متوجه رفسنجاني و ديگر اركان مافيا بود. دو سال پيش در اجلاس خبرگان، دو سه تن از نمايندگان نزديك به خامنه اي گفته بودند نظر آقا اين است كه مجلس موضوع انتخاب فردي را به عنوان قائم مقام رهبري به طور جدي مورد بررسي قرار دهد. و نظر ايشان به آقاي سيد محمود هاشمي رئيس قوه قضائيه است. ما همان وقت خبر را نوشتيم و از مخالفت شديد رفسنجاني با اين پيشنهاد و همدلي شيخ علي مشكيني با او ياد كرديم. رفسنجاني موفق شد مانع از پرداختن اجلاس به پيشنهاد نمايندگان نزديك به خامنه اي شود. و به اعتقاد من از همان لحظه او تصميم گرفت چنان ولي فقيه را به آتش كشد، كه در كوتاه زماني به منفورترين چهره رژيم تبديل شود.

روياي بازگشت...

كاش ميتوانستم آ نجا باشم ؛ در زير آسمان خانه پدري در جستجوي آن ستاره عاشق كه نيمه شبي

چشم مرا سرشار نور كرد ؛ با نسل زيبا ؛ عاشق ؛ جاري؛ نسل اميد و بيداري ؛ ميرفتم تا دانشگاه

آنجا كه سروهايش شايد هنوز هم ؛ نام مرا بر سينه داشته باشند .۱۸تير از همين غربت اجباري با

همه جان با شما خواهم بود. شما نسل سرفرازتر از تاريخ .

وقتي فكر ميكنم لحظه ديدار با خانه پدري چه جلوه اي و چه غوغائي در دل خواهم داشت ؛ ميلرزم ؛

از عشق ميلرزم ؛ از وحشت اينكه يارانم مرا نشناسند.... و مينويسم؛